۳ حس معماگونه در مرد‌ها وجود دارد که همین ۳ احساس باعث می‌شود خانم‌ها گمان کنند مرد‌ها از احساساتی بودن آن‌ها ناراحت می‌شوند؟

احساس اول: مرد‌ها با این احساس بزرگ می‌شوند که مسئولیت درست کردن همه موارد با آنهاست. مثلا مرد‌ها از‌‌ همان کودکی این جمله را زیاد می‌شنوند که «پسرم وقتی بزرگ شدی، قراره رئیس یه خانواده باشی». پسربچه‌های کوچکی که این جملات به آنان گفته می‌شود، با این باور ناخودآگاه بزرگ می‌شوند که چنانچه می‌خواهند یک مرد واقعی باشند باید لایق و توانا باشند و مسئولیت مواظبت از زن زندگیشان با آنهاست. به همین دلیل است که وقتی با شوهرتان درددل می‌کنید او به جای اینکه با شما هم‌دردی کند و دلداریتان دهد، برایتان استدلال‌ می‌کند.

احساس دوم: مردان خود را مسئول درد و رنجتان می‌دانند و چنانچه نتوانند ناراحتیتان را برطرف کنند، احساس گناه خواهند کرد. هنگامی که مردی درد و رنج همسرش را می‌بیند، خود را سرزنش کرده و مسئول می‌داند و به این دلیل که شما باعث شدید، احساس بدی نسبت به خودش پیدا کند، از دستتان عصبانی می‌شود.

احساس سوم: آیا تا به حال برایتان پیش آمده که بخواهید احساسات خود را با همسرتان در میان بگذارید و او سعی کند که یا با عجله شما را از آن احساس بیرون کشیده یا اینکه کاری کند تا دست از آن بردارید؟ شما فقط می‌خواهید کمی گریه کنید ولی او طوری برخورد می‌کند، انگار شما دچار یک بیماری عصبی یا روانی شده‌اید. مرد‌ها غالبا احساساتی برخورد کردن زن‌ها را با حالت هیستریک اشتباه می‌گیرند و فرض را بر این می‌گذارند که وضعیت روحیتان خراب‌تر از آن است که تصورش را می‌کنید.