آموزش فنون دفاع شخصی بخش مهمی از برنامه ی آموزشی هر هنر رزمی هستند. تکواندو هم از این قاعده مستثنا نیست. همانطور که در پست های قبل توضیح دادیم، دفاع شخصی تکواندو که "هوشین سول" نام دارد یکی از چهار مقوله ی جسمانی این هنر رزمی را تشکیل میدهد. تکنیک های دفاع شخصی واقع گرایانه ی تکواندو هرگز در مبارزه استفاده نمی شوند چرا که فقط برای مصدوم و ناکار کردن سریع دشمنی که به شما حمله کرده، طراحی شده اند.



بهمین خاطر در مسابقات، تکنیک های دفاع شخصی می توانند فقط بعنوان بخشی از نمایشات رزمی قرار گیرند و هرگز نمیتوانند بطور واقعی اجرا شوند چون خیلی خطرناک هستند. در این نمایشات معمولا یک فرد به عنوان هنرجوی تکواندو و چند هم تیمی او بعنوان ولگردهای خیابانی که از زوایای مختلف با ضربات دست، پا و گرفتن به او حمله می کنند، ایفای نقش می کنند. ممکن است از سلاح نیز استفاده شود چرا که تکواندو تکنیک های مخصوصی برای مقابله با حریفان مسلح هم دارد.



مسابقات نمایشی دفاع شخصی تکواندو فرصتی برای هنرجویان ایجاد میکند تا درک خود از کاربرد دفاع شخصی های تکواندو و تواناییشان در همکاری در نمایشات گروهی را نشان دهند.



تکنیک های دفاع شخصی تکواندو باید با استراتژی های جلوگیری از درگیری ترکیب شوند تا به بهترین کارایی خود برسند. مثلا اینکه چگونه خود را خونسرد نشان دهید تا مورد حمله قرار نگیرید و یا اینکه اگر هنوز درگیری شروع نشده بود چه صحبت هایی باعث جلوگیری از درگیری میشود.



ژنرال چوی بنیانگذار تکواندو در مورد فنون دفاع شخصی تکواندو می گوید:



"این تکنیک ها نه تنها جذاب ترین بخش تکواندو بلکه پیشرفته ترین آنها هستند و برای دفاع عملی از خود طراحی شده اند. این تکنیک ها کاربرد منطقی حرکات مختلف بدست آمده از فرم ها، مبارزه و حرکات اصولی هستند و در برابر حمله ای ناگهانی توسط فردی مسلح یا غیر مسلح بکار میروند.

فرد دفاع کننده باید بداند چگونه از نیرو و تکانه ی حریفش استفاده کند و در عین حال از حرکاتی که یاد گرفته در برابر نقطه ای از بدن حریف که برای لحظه ای بی دفاع می ماند، استفاده کند.

مسلما این تکنیک های دفاع شخصی فقط هنگامی موثر خواهند بود که هنرجو همیشه و مرتب آنها را در شرایط واقع گرایانه تمرین کند."





در دفاع شخصی تکواندو دو مفهوم وجود دارد. یک هنرجوی با تجربه تکواندو باید در هردوی آنها ماهر شود چرا که در زندگی امروزی، هر لحظه ممکن است این فنون برای حفظ جان نیاز باشند.


تکنیک های خطی (سخت) 
تکنیک های دورانی (ملایم)



تکنیک های خطی

چنین تکنیک هایی بیشتر شامل ضربات دست، پا، سر و کلا ضربات با هر ناحیه از بدن است. نیرو کاملا با نیرو مواجه شده و از هر چهار عضو بدن برای توقف حریف استفاده می شود. ضربات پای تکواندو یک مزیت دارند و آن این است که از فاصله ی دور حریف را متوقف می کنند. این تکنیک ها کاربرد خیلی زیادی در هنگام دعوا با چند نفر دارند چرا که اگر تکنیک درست اجرا شود، حریف میتواند با یک ضربه ناکار شود.



تکنیک های دورانی

به روش هایی می گویند تا از نیروی حریف بر علیه خودش استفاده کنید. هرچه سخت تر حمله کند، خودش درد بیشتری خواهد کشید. با قطع کردن و تغییر جهت دادن نیروی حریف، او در موقعیتی قرار می گیرد که یک قفل مفصل، خفه کردن یا هر حرکت تمام کننده می تواند اعمال شود. مزیت تکنیک های دفاع شخصی ملایم این است که آسیب وارد شده به فرد مهاجم محدود بوده و در بسیاری از موارد آسیب دائمی به او وارد نمیشود. یک تکنیک خفه کردن یا قفل مفصل که صحیح انجام شود می تواند همه ی افراد مهاجم (به جز آنها که خیلی روانی هستند) را قانع کند که ادامه ی حمله کاری بس بیهوده است.



مهم ترین تکنیک های دفاع شخصی تکواندو عبارتند از:
کاربرد نقاط حیاتی. بدن انسان قسمت های حساس زیادی دارد که نسبت به ضربه بسیار آسیب پذیرند. به این قسمت ها، نقاط حیاتی یا در تکواندو "جی آپ سول" می گویند. در فنون دفاع شخصی تکواندو سه نوع از نقاط حیاتی بدن مورد استفاده قرار می گیرند. نقاط حیاتی که باعث درد میشوند، آنها که باعث فلجی میشوند و آنها که موجب مرگ فرد میشوند. 
پرتاب ها. که در تکواندو با نام "تو سول" خوانده میشوند. هنرجویان تکواندو باید بدانند چگونه از نیروی حریف به نفع خودشان و برای زمین زدن حریف استفاده کنند. هنگامی که حریف روی زمین افتاد، هنرجو تسلط بهتری روی او دارد و می تواند تکنیک های تمام کننده را به راحتی اجرا کند. 
قفل مفاصل. یا در اصطلاح تکواندو "کانجول سول" که تکنیک هایی بسیار مفید بخصوص در برابر حریفان مسلح است. این تکنیک ها به این صورت انجام میشوند که مفصل مورد نظر از حریف گرفته شده و تکنیک اجرا میشود. سپس موجب دردی در وی میشود که بدون شک او را به زمین خواهد زد. تکنیک های قفل مفاصل روی هر مفصلی از بدن اجرا میشوند و بخصوص برای کنترل حریفی که روی زمین افتاده بسیار مناسب هستند. 
تکنیک های تمام کننده. یک سری از حرکات ضربه ای هستند که به حریفی که با یک پرتاب یا ضربه روی زمین افتاده، وارد میشوند. این تکنیک ها شامل ضربات پایین رونده ی قدرتمند با دست و پا هستند و برای اطمینان از این انجام میشوند که حریف روی زمین بماند. 
تکنیک های خفه کردن. در "چیل سیک سول" هدف، اعمال تکنیکی است که باعث شود خون اکسیژنه به مغز حریف و/یا اکسیژن از طریق نای به ریه هایش نرسد. تکنیک های خفه کردن در تکواندو خیلی خطرناک بوده و فقط به هنرجویان درجات بالا آموزش داده میشوند چرا که اگر ناشیانه یا بی دقت انجام شوند میتوانند باعث مسدود شدن راه نای و مرگ ناگهانی شوند. 
تکنیک های آزاد شدن. "پاگی" به هنرجویان تکواندو آموزش داده میشود تا بتوانند خیلی سریع خود را از دستان مهاجمی که آنها را گرفته آزاد کنند. نمایشات رزمی تکنیک های دفاع شخصی تکواندو خیلی اوقات شامل این می باشد که یک نفر دیگری را از پشت میگیرد. علم تکواندو تاکید خیلی زیادی بر دفاع از خود در شرایط خطرناک درگیری واقعی دارد. بهمین خاطر تکنیک های آزاد شدن هم باید آموزش داده شوند.



نمایشات دفاع شخصی هم مانند هر رشته ی مسابقه ای دیگر در تکواندو، توسط هیئتی از داوران اداره میشود. داوران برای امتیاز دادن به این معیارها توجه می کنند:


زنده بودن. نمایش هنرجویان تکواندو چقدر واقع گرایانه است؟ آیا تکنیک های آنها آنقدر زیبا بوده و به واقعیت نزدیک هستند که داوران قدرت آنها را باور کنند؟ 
تکنیک. آیا تکنیک های آنها با دقت اجرا میشوند؟ آیا ضربات پا زیبا، سریع و قوی هستند؟ آیا قفل مفاصل و پرتاب ها با دقت انجام میشوند؟ آیا یک هنرجو واقعا بر حریفانش تسلط دارد یا حریفان خودشان شرایط را برای او آسان می کنند؟ 
تنوع. دامنه ی علمی هنرجویان تکواندو چقدر است؟ آیا او درکش را از ضدحمله های خطی و مستقیم به نمایش می گذارد؟ آیا او یک حرکت تمام کننده ی واقع گرایانه پس از هر قفل مفاصل یا پرتابش انجام میدهد؟ 
سختی. تکنیک های بکار رفته در مسابقات هرچه سخت تر باشند امتیاز بیشتری می آورند. البته اگر درست اجرا شوند. چرا که یک تکنیک سخت ولی نادرست امتیاز کمتری از یک تکنیک ساده ولی درست کسب خواهد کرد. هنرجویان باید همیشه در محدوده ی توانایی های خودشان کار کنند و نباید هر تکنیکی را که هنوز مسلط نشده اند اجرا کنند.

 

تاریخ ارسال پست: 1391 ساعت: 14:31
برچسب ها : فنون دفاع شخصی در تکواندو,