نقاط مختلف مورد حجامت بدن و خواص هر یک از آنها

حجامت سر (نجات بخش)

محل انجام در بالای سر می باشد .

خواص: درمان بیماری های اعصاب و جنون ، تقویت چشم و تقویت مغز .

حجامت عام ( نافع )

محل آن بین دو کتف می باشد  و بیشترین توصیه انبیاء و اولیاء و دانشمندان طب سنتی به حجامت کردن در همین نقطه از بدن می باشد .

خواص آن عبارت است از : تفصیه خون ، درمان خفقان ، درمان همپیتزی یعنی( سرفه خونی) ، طپش قلب ، هموراژیک ، دوران سر که از سنگینی معده می باشد و درمان درد های مزمن مثل درد کلیه ، مثانه ، رحم ، باز کردن قاعدگی ، درمان آکنه و جوش بدن ، میگرن و سر

در ادامه ..................

چای علاوه بر اینکه می‌تواند در آب و هوای گرم رشد کند همچنین می‌تواند در ارتفاعاتی به بلندی 2100 متر از سطح دریا نیز رشد نماید. بهترین چایها را می‌توان در ارتفاعات یافت جایی که برگهای آنها به آرامی رشد می‌کنند و طعم بهتری دارند. با توجه به ارتفاعی که چای در آنها می‌روید، برگهای تازه چای بین دو سال و نیم تا پنج سال طول می‌کشد تا برای چیدن آماده شوند. چای برگهای فراوانی دارد و گلهای آن بسیار شبیه گلهای کاملیاست اما تنها برگهای جوان و کوچک آن برای مصرف چیده می‌شوند. جوانه زدن چای در مناظق کم ارتفاع هر هفته صورت می‌گیرد ولی در ارتفاعات بالا، هفته‌ها طول می‌کشد.

فواید چای

حدود 30٪ از وزن برگ چای سبز از فلانویید تشکیل شده است که برای سلامتی بسیار مفید می‌باشد.محققان مشاهده نموده اند که فواید چای سبز برای سلامتی بستگی به میزان مصرف آن دارد که بیشترین مصرف آن در کشورهای آسیایی حدود 3 فنجان در روز است. ( که حدود 240 ـ 320 میلی گرم از پولی فنول بدن را تهیه می‌نماید.)

در افرادی که بصورت روزانه چای سبز مصرف می‌نمایند احتمال ابتلاء به انواع بیماریها اعم از  بیماریهای باکتریایی و یا عفونتهای سخت و همچنین بیماریهایی نظیر سرطان، سکته، بیماریهای قلبی ـ عروقی و بیماریهای استخوانی را کاهش می‌دهد.

یکی دیگر از فواید مصرف چای سبز، کاهش مرگ و میر به دلیل هر نوع بیماری مخصوصاً بیماری قلبی ـ عروقی می‌باشد. در مطالعه‌ای که در سال 2006 صورت گرفت محققان دریافتند که چای از هر نوع نوشیدنی دیگر حتی آب خالص ، برای سلامتی مفیدتر است زیرا چای نه تنها بخوبی آب خالص ، بدن را هیدراته(آب رسانی)  می کند بلکه منبعی غنی از پلی هنولز می‌باشد که از بیماریهای قلبی جلوگیری می‌کند.

جلوگیری از بیماری گرفتگی رگها

در ژاپن طی مطالعاتی جداگانه بر روی چای سبز به این نتیجه رسیدند که افرادی که 5 فنجان و یا بیشتر از 5 فنجان در روز چای سبز می‌نوشند 16٪ احتمال ریسک ابتلاء به گرفتگی رگها در آنها کمتر است. میزان وجود رادیکالهای آزاد در رگها،‌ کلید ابتلاء به بیماریهای قلبی ـ عروقی می‌باشد. آخرین تحقیقات نشان داده‌اند که کتچینهای موجود در چای سبز مانع از درگیر شدن آنزیمها در تولید رادیکالهای آزاد موجود در رگها می‌گردد.

مشاهده شده است که چای سبز بوسیله کاهش کلسترول بد(LDL)، تری گلیسیرید،‌لیپید پروکسایدLipid Proxides ( رادیکالهای آزادی که باعث تخریب کلسترول بد و چربیها می‌شود) و فیبرینوژن( پروتئینی که در خون وجود دارد و باعث لخته شدن خون می‌شود) ریسک ابتلاء به گرفتگی رگها را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود میزان کلسترول خوب بیشتر از کلسترول بد در بدن باشد.

تاثیر چای سبز روی افراد مبتلاء به تری گلیسیرید

تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف چای سبز برای سلامت قلب افرادی که دارای تری گلیسیرید بالا هستند بسیار مفید می‌باشد. آزمایشات نشان داده‌اند کتچینهای موجود در چای سبز که با میزان مصرف نسبت مستقیم دارد(dose-dependently) مانع از فعالیت لیپاز پانکراس می‌شود(آنزیمی که بوسیله پانکراس ترشح می‌شود و چربیها را هضم مینماید.) در نتیجه این عملیات، سرعت شکستن چربیها و تبدیل آنها به تری گلیسیرید و همچنین افزایش تری گلیسیرید در خونی که بعد از صرف غذا اندازه گیری می‌شود بسیار آهسته صورت می‌گیرند.

با توجه به اینکه افرایش تری گلیسیرید بعد از خوردن غذا یکی از مشخصه‌های بیماری گرفتگی رگها است، نوشیدن 2 فنجان چای سبز همراه با غذا، بسیار مفید می‌باشد.

رقیق شدن خون و جلوگیری از لخته شدن آن

کتچینهای موجود در چای سبز بوسیله جلوگیری کردن از تشکیل مواد التهابی باعث رقیق شدن خون  و مانع از ایجاد لختگی در خون می‌شود که این مواد التهابی از اسیدهای امگا 6 بوجود آمده اند و در گوشت و سبزیجات روغنی غیر قابل اشباع نظیر ذرت و روغن سویا یافت می‌شوند.

به حداقل رساندن میزان صدمات وارد شده به مغز و قلب

طبق بررسی های انجام شده، چای سبز نه تنها تعداد سلولهای مرده قلب و مغز را بعد از حمله قلبی و یا سکته مغزی کاهش می‌دهد بلکه بوسیله (EGCG) که بنظر می‌رسد عامل اصلی در ایجاد سلامتی می‌باشد در تسریع بهبودی بعد از سکته و حمله قلبی کمک می‌نماید.

خواص چای سبز در طب سنتی

پژوهشگران همچنین از این مطالعات دریافتند فواید چای سبز ظاهرا برای زنان بیشتر بود. زنانی که روزانه پنج فنجان یا بیشتر چای سبز می‌نوشیدند

نحوه استفاده :
به صورت دم کرده مصرف میگردد

خواص :
چای سبز خطر مرگ قلبی را کاهش می‌دهد چای سبز خطر مرگ در اثر بیماری قلبی را بیش از بیست و پنج درصد کاهش می‌دهد.
از فواید بسیار چای سبز صحبت های زیادی می شود و حتی چای را بهترین نوشیدنی پس از آب می دانند . چای محتوی میزان کمی از رنگدانه ها ، مثل کافئین و ... است .

چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می آیند. تفاوت در این است که برای تهیه چای سبز برگها را بخار داده ، گرد می کنند و سپس آنرا خشک می نمایند . ولی برای تهیه چای سیاه برگها ، خشک شده ، تخمیر شده،در برخی اوقات مواد و رنگهای شیمیائی به آن اضافه میگردد و برشته می شود یعنی فرآیند بیشتری به روی چای صورت می گیرد.

هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه هایی می باشند که اثر کاهش ابتلا به سرطان های مختلف در آنها دیده شده است . زمانی که چای با غلظتی مناسب دم بکشد ، تنها محتوی نیمی از کافئین یک فنجان قهوه است . با اینحال چای بدون کافئین هم وجود دارد .

ترکیب شیمیایی برگ چای
مواد متشکله برگ چای عبارتند از مواد سلولزی ، مواد صمغی ، دکسترین ، پکتین ، مواد چربی ، مواد مومی ، نشاسته ، قند ، اسید گالیک ، اسید اگزالیک ، کورستین ، مواد پروتئینی ، الیاف ، مواد معدنی ، تانن ، کافئین یا تئین ، ترکیبات معطر و بالاخره دیاستاز.

مصرف دم‌کردهٔ چای باعث تسریع حرکات تنفسی، سرعت در گردش خون، رفع خواب‌آلودگی، احساس تجدید نیرو، تقویت نیروی فکری، گوارش بهتر غذا و تعریق می‌شود از اینرو چای را هنگام خستگی، ضعف عصبی، میگرن، بیماری‌های قلبی و آسم می‌توان تجویز نمود.

در پژوهشهای امروزه مشخص شده چای ممکن است در کاهش خطر برخی بیماریهای مزمن عمده مثل سکته، حمله قلبی و بعضی سرطانها مفید باشد،

نوشیدن چای می‌تواند از پوسیدگی دندانها جلوگیری کند؛ اینها اخبار بسیار خوبی برای مردم تمام دنیاست چون چای پس از آب پر مصرفترین نوشیدنی در دنیاست .

مصرف چای تأمین کننده رنگدانه هایی است که شما به طریق دیگر دریافت نمی کنید، پس با مصرف متعادل این نوشیدنی مفید زمینه های سلامتی را درخود فراهم آورید .

صرفنظر از آب، چای پرمصرف ترین نوشیدنی در جهان است و هرساله سه میلیارد کیلوگرم چای در جهان تولید می‌شود. بررسی‌های آماری نشان می‌دهد در حدود 80 درصد مردم ژاپن چای سبز می‌نوشند به طوری که بیش از نیمی از آنها روزانه سه فنجان یا بیشتر از آن مصرف می کنند.

پژوهشگران همچنین از این مطالعات دریافتند فواید چای سبز ظاهرا برای زنان بیشتر بود. زنانی که روزانه پنج فنجان یا بیشتر چای سبز می‌نوشیدند در مقایسه با کسانی که یک فنجان یا کمتر مصرف می کردند 31 درصد کمتر باخطر مرگ در اثر بیماری قلبی روبرو بودند.

چای سبز طول عمر را می‌افزاید
نتایج یک بررسی جدید در ژاپن نشان می‌دهد که اگر به طور مرتب چای سبز بنوشید، احتمال مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی- عروقی 25 درصد کاهش‌ پیدا می‌کند.

تجزیه و تحلیل اطلاعات ثبت شده نشان داد که افرادی که روزانه پنج فنجان یا بیشتر چای سبز می‌نوشیدند نسبت به افرادی که چای سبز نمی‌نوشیدند، 16 درصد کمتر در معرض مرگ به هر علت بودند. هنگامی که مرگ به علت بیماری قلبی در نظر گرفته می‌شد، نوشیدن چای سبز 26 درصد خطر مرگ را کاهش می‌داد، اما در مورد مرگ ناشی از سرطان نوشیدن چای سبز تاثیری نداشت.
منبع : کتب طب سنتی

خواص اعجاب آور چاي سبز

مصرف چاي سبز در تعداد انگشت شماري از خانواده‌ها رايج است، اما اين اطمينان وجود دارد كه افراد با آگاهي از فوايد اين چاي بيشتر به سمت مصرف اين نوشيدني باارزش جذب مي‌شوند‌. اخيراً از فوايد بسيار چاي سبز صحبت هاي زيادي مي شود و حتي چاي را بهترين نوشيدني پس از آب مي دانند. هم چاي سياه و هم چاي سبز داراي رنگدانه هايي مي باشند که اثر کاهش ابتلا به سرطان هاي مختلف در آنها ديده شده است. زماني که چاي با غلظتي مناسب دم بکشد، تنها محتوي نيمي از کافئين يک فنجان قهوه است. با اينحال چاي بدون کافئين هم وجود دارد. مردم چين از ديرباز چاي سبز را به عنوان يک نوشيدني دارويي مصرف کرده و مي کنند و به دليل اهميت ويژه اين گياه، اصول خاصي نيز براي تهيه آن دارند. به تازگي علاوه بر مردم چين، چاي سبز در بسياري از کشورهاي جهان طرفداران فراواني يافته است. دليل اصلي اين استقبال، آشنايي مردم ديگر کشورها با خواص درماني اين نوع نوشيدني است. هرچند در مواردي توصيه و پيشنهاد مردم به يکديگر عامل اصلي مصرف برخي مواد غذايي يا نوشيدني ها است، اما در مورد چاي سبز علاوه بر توصيه دهان به دهان، پژوهشگران نيز خواص دارويي آن را تاييد کرده اند. نوشيدن روزانه3 تا 4 فنجان چاي سبز، مانع از ابتلا به بسياري از بيماري ها مي شود.

پژوهشگران 25 مورد را به عنوان دلايل اصلي مصرف چاي سبز مي دانند. گياه چاي در آب‌وهواي گرم رشد مي‌كند. براي توليد چاي معمولا برگ‌هاي كوچك‌تر و جوان‌تر انتخاب مي‌شوند. در مجموع 3 نوع چاي وجود دارد: چاي سياه،‌چاي سبز و چاي اولانگ (نوعي چاي چيني). مزيت چاي سبز بر چاي‌هاي ديگر اين است كه كمتر تحت تاثير فرآيند قرار گرفته و تركيبات موجود در آن پايدار باقي مانده است. چاي سبز بخ عنوتن يک ترکيب ضدسرطان و آنتي‌اكسيدان شناخته شده است. تحقيقات نشان مي دهد که نوشيدن مرتب چاي سبز مي تواند در پيشگيري و درمان بيماريهاي ناعلاجي مثل سرطان بسيار موثر باشد.

بسياري از خواص چاي سبز مربوط به ماده‌اي به نام كاتچين است كه فعاليت آنتي‌اكسيداني آن بسيار بالا بوده و نسبت به آنتي‌اكسيدان‌هاي معروفي چون ويتامين‌هاي C وE بسيار قوي‌تر عمل مي‌كند. نوشيدن چاي سبز مي‌تواند احتمال ابتلا به بيماري‌هاي مختلف را كاهش دهد، از بيماري‌هاي ساده باكتريايي گرفته تا بيماري‌هاي مزمني چون بيماري‌هاي قلبي، سكته، سرطان، مشکلات دهاني دنداني، و استئوپرز. گياه چاي، گل بزرگي است که داراي برگ هاي هميشه سبز است و همانطور که اشاره شد، چاي سبز بومي کشور چين است و در آن کشور بيش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چاي در تمامي نقاط آسيا و بخش هايي از خاورميانه و آفريقا نيز کشت مي شود. چاي سياه تخمير داده مي شود و به اندازه چاي سبز سالم نيست. چاي سبز تخمير داده نمي شود (چاي اولانگ نيمه تخمير شده است).

مروري بر خواص چاي سبز پيشگيري و درمان سرطان:

چاي سبز حاوي مواد ترکيباتي بنام كاتچين، فيتوکميکال و پوليفنول است که اين ترکيب ها نوعي آنتي اکسيدان (Antioxidant) محسوب مي شوند. آنتي اکسيدان قابليت مبارزه با سلولهاي سرطاني را داراست. اين ترکيب مي تواند از رشد سلولها و تومورهاي سرطاني جلوگيري کند. ميزان شيوع سرطان‌هايي چون؛ پستان،‌ كولون، ‌پوست، پانكراس و معده در بين افرادي كه چاي سبز مي‌نوشند، بسيار كمتر است. تحقيقات به عمل آمده نشان مي دهد که افرادي که روزانه چاي سبز مي نوشند خطر ابتلا به سرطان خود را تا حد بسيار زيادي کاهش مي دهند. همچنين اشخاص مبتلا به سرطان هايي نظير، سرطان خون، ريه، معده، سينه و روده که چاي سبز مي نوشند در درمان بيماري خود کمک عمده اي مي کنند. محققيق نوشيدن چاي سبز را عاملي براي جلوگيري از ابتلا به سرطان مي دانند، چرا که ميزان آنتي اکسيدان هاي موجود در آن 100 برابر تاثيرگذارتر از ويتامين C و 25 برابر تاثيرگذارتر از ويتامين E است. (توجه کنيم که ويتامين C و E به عنوان دو آنتي اکسيدان مهم مطرح هستند). به اين ترتيب با نوشيدن چاي سبز و دريافت آنتي اکسيدان، بدن در مقابل ابتلا به سرطان مصون مي شود. تحقيقات نشان مي دهد که در کشورهايي که مردم هر روز چاي سبز مصرف مي کنند موارد سرطان کم تر بوده است، هرچند بين اين دو هيچ رابطه علت و معلولي تاييد نشده است. اما چاي سياه فاقد چنين خاصيتي است. حتي اگر به مقدار زياد چاي سياه مصرف کنيد، احتمال ابتلا به سرطان روده، کيسه صفرا و مخاط رحم را افزايش مي دهيد. به افراد سرطاني نوشيدن دو يا سه فنجان چاي سبز در روز پشنهاد مي شود. در ژاپن با وجود بالاترين آمار در استعمال سيگار كمترين مقدار سرطان ريه در آنها مشاهده شده است. مطالعات حاكي از آن است كه مصرف بيشتر چاي سبز با كاهش بروز سرطان سينه ارتباط دارد.

جلوگيري از بيماري‌هاي قلبي عروقي:

يکي از عوامل اصلي امراض و حمله هاب قلبي، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چاي سبز علاوه بر ويتامينهاي A و C خود، باعث کاهش کلسترول در خون نيز مي گردد که اين موضوع خطر احتمال حمله قلبي و امراضي از اين دسته را پايين مي آورد. مچنين مصرف چاي سبز مي‌تواند از بروز بيماري‌هاي قلبي عروقي جلوگيري كند. مصرف روزانه 5 فنجان يا بيشتر از اين چاي مي‌تواند تا 61 درصد از بروز بيماري‌هاي قلبي بكاهد. وجود راديكال‌هاي آزاد در سرخرگ مي‌تواند منجر به بروز بيماري‌هاي قلبي عروقي شود. در حالي‌كه كاتچين موجود در چاي سبز قادر است از پوشش دروني سرخرگ در برابر راديكال‌هاي آزاد محافظت كرده و به اين وسيله از بروز بيماري‌هاي قلبي جلوگيري كند. در ژاپن با وجود اينكه استعمال سيگار بسيار رايج و معمول است اما كم‌ترين آمار بيماري‌هاي قلبي در آنها گزارش شده است، عده اي دليل اين کاهش را مصرف زياد چاي سبز ميدانند.

همچنين از آنجائي‌كه چاي سبز موجب كاهش كلسترول بد خون (LDL)، تري‌گليسيريد و فيبرينوژن (پروتئيني در خون كه در شكل‌گيري لخته خون نقش دارد) مي‌شود، به اين وسيله قادر استاز بروز آرترواسكلروز (سخت شدن سرخرگ‌ها) پيشگيري كند. با مصرف چاي سبز کلسترول خون به ميزان قابل توجهي کاهش مي يابد. به اين ترتيب مي توان با نوشيدن چاي سبز ميزان کلسترول خون، يکي از شاخص هاي مهم ابتلا به بيماري هاي قلبي، را کاهش داد. پژوهشگران معتقدند حتي پس از سکته قلبي نيز نوشيدن چاي سبز باعث ترميم سلول هاي آسيب ديده رگ ها و قلب شده و روند ترميم سلول ها را تسريع مي کند. نوشيدن روزانه حداقل ? فنجان چاي سبز به بيماران قلبي توصيه مي شود. نكته ديگر اين است كه معمولا بعد از حمله قلبي،‌ پروتئين‌هايي در بدن توليد مي‌شود كه منجر به مرگ سلولي مي‌شوند. در حالي كه كاتچين موجود در چاي سبز فعاليت اين پروتئين را بلوكه و متوقف كرده و به اين وسيله سكته‌هاي مغزي و قلبي را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را افزايش مي‌دهد. يکي از عناصر فعال در چاي سبز، به اندازه آسپرين از تجمع پلاکت هاي خوني جلوگيري مي کند که اين اثر گردش خون را بهبود مي بخشد. کاهش تري‌گليسيريد: كاتچين موجود در چاي سبز، ‌فعاليت آنزيم ليپاز (آنزيم مسئول هضم چربي‌ها) پانكراس (لوزالمعده) را مهار مي‌كند. در نتيجه، شكسته شدن چربي و تبديل آن به اجزاي قابل جذب با سرعت بسيار كمي صورت مي‌گيرد. با توجه به اينكه افزايش تري‌گليسيريد خون بعد از مصرف هر وعده غذايي يك ريسك فاكتور در بروز بيماري‌هاي قلبي است، مصرف يك فنجان چاي سبز در بين وعده‌هاي غذايي روشي مناسب در كاهش تري‌گليسيريد خون است.

كاهنده فشارخون: مصرف نيم تا 5/2 فنجان چاي سبز در روز احتمال بروز پرفشاري خون را تا 64 درصد كاهش مي‌دهد. در حالي‌كه مصرف بيش از 5/2 فنجان در روز،‌از بروز اين بيماري تا 56 درصد مي‌كاهد. بنابراين روزانه مصرف ‌3 الي 4 فنجان چاي سبز توصيه مي‌شود.

جلوگيري از ديابت: معمولا با افزايش سن، قندخون هم كم‌كم بالا مي‌رود،‌خصوصا اگر به رژيم غذايي خود توجه كافي نداشته باشيم، وزن به مرور زمان بالا رفته و به دنبال آن احتمال بروز ديابت نوع 2 هم افزايش مي‌يابد. مصرف روزانه 5 فنجان چاي سبز مي‌تواند از بروز ديابت جلوگيري كند. چاي سبز قادر است از عوارض ناشي از ديابت همچون آب مرواريد و بيماري‌هاي كليوي هم به طرز معجزه‌آسايي جلوگيري كند.

اما چاي سبز چطور قادر به كاهش قندخون است؟ به نظر مي‌رسد، ‌اصلي‌ترين مكانيسم، ‌مهار كردن فعاليت آنزيم آميلاز بزاق و روده (آنزيم مسئول هضم نشاسته) است. با مهار شدن فعاليت اين آنزيم،‌نشاسته با سرعت بسيار آهسته‌اي مي‌شكند و در نتيجه قندخون با سرعت كمي بالا مي‌رود. مصرف چاي به همراه يك وعده غذايي سرشار از كربوهيدارت منجر به كاهش سرعت رها شدن گلوكز و كاهش جذب آن مي‌شود و به اين وسيله از ترشح انسولين جلوگيري مي‌كند.

ضدانعقاد: چاي سبز منجر به رقيق شدن خون شده و از لخته شدن خون جلوگيري مي‌كند. با مصرف گوشت و روغن‌هاي غير اشباع گياهي مثل روغن ذرت و سويا،‌تركيباتي در بدن ايجاد مي‌شود كه منجر به ايجاد پلاك‌هاي خوني مي‌شود. در حالي كه با مصرف چاي سبز مي‌توان از ايجاد لخته‌هاي خوني جلوگيري كرد.

چاي سبز و جواني: چاي سبز را به عنوان داروي ضدپيري (Anti - Aging) مي شناسند. دليل اصلي آن وجود ميزان قابل توجهي آنتي اکسيدان به ويژه آنتي اکسيدان هاي موثر در حفظ شادابي و جواني موجود در چاي سبز است. آنتي اکسيدان ها يکي از شاخص ترين عوامل براي حفظ سلامتي و شادابي سلول هاي بدن، با به تعويق انداختن شروع روند پيري سلول ها هستند.

کاهش وزن و چاي سبز: با نوشيدن چاي سبز، متابوليسم (سوخت و ساز) چربي هاي بدن تسريع مي شود و به اين ترتيب چربي اضافي در بدن ذخيره نمي شود. پژوهش ها نشان مي دهد نوشيدن روزانه سه فنجان چاي سبز مي تواند تا 70 کالري انرژي، ناشي از سوخت چربي ها ايجاد کند. همچنين چاي سبز قادر است جذب روده‌اي گلوكز و چربي را كاهش دهد و به اين وسيله منجر به كاهش وزن در فرد مي‌شود. ثابت شده است که افرادي چاي سبز مصرف مي‌كنند داراي وزن پايينتري نسبت به افرادي هستند که چاي سبز مصرف نمي‌كنند. چاي سبز مانع از ذخيره گلوکز در سلول هاي چربي مي شود. به اين ترتيب مي توان از نوشيدن چاي سبز، کنترل ميزان مصرف کربوهيدرات ها (قندها) و ورزش مداوم، به عنوان مثلثي براي حفظ سلامتي و تناسب اندام ها نام برد. چاى سبز و عصاره آن باعث افزايش سوخت كالرى و چربى هاى ذخيره شده بدن و در نتيجه باعث كاهش وزن مى شود. تحقيقات پيشين بر روى حيوانات نشان داده كه عصاره چاى سبز باعث افزايش فرآيند «ترموجنسيز» مى شود. اين فرايند مربوط به توليد گرماى بدن است كه در اثر هضم، جذب و متابوليسم غذاها در بدن ايجاد مى شود. اين تحقيقات مشابه اين فرآيند را بر روى انسان نيز اثبات كرده است. كافئين چاى سبز همچنين باعث افزايش 28 تا 70 درصدى ترموجنسيز در بدن مى شود.وقتى كه «افيدرين» برگ به چاى سبز همراه با كافئين افزوده مى شود، اين خاصيت دو برابر مى شود. در چاى سبز ماده اى به نام EGCG نيز وجود دارد كه تركيب اين ماده و كافئين و افيدرين اثر بيشترى بر روى اين فرآيند دارند. اما نكته اى كه وجود دارد اين است كه مصرف چاى سبز و استفاده از كپسول هاى آن بتنهايي و به سرعت باعث كاهش وزن نمى شوند و بايد علاوه بر مصرف آن، از رژيم غذايى مناسب و ورزش متناوب و مداوم نيز استفاده كرد تا به نتيجه مطلوب رسيد.

چاي سبز به عنوان يک فاکتوري که واقعا باعث افزايش سرعت متابوليسم ميشود به اثبات رسيده و شما مي توانيد 70 الي 80 کالري اضافي دريافتي خود را نيز با نوشيدن فقط 5 فنجان چاي سبز در روز بسوزانيد . پس از يک سال شما قادر خواهيد بود که 4 کيلوگرم از وزن خود را فقط با نوشيدن چاي سبز از دست بدهيد، يعني اثري مشابه با حدود 15 دقيقه پياده روي روزانه.

پوست و چاي سبز: آنتي اکسيدان هاي موجود در چاي سبز، سلول هاي پوست را در مقابل آسيب ها به ويژه راديکال هاي آزاد، يکي از عوامل ايجاد سرطان و افتادگي و آسيب به پوست، محافظت مي کند. به اين ترتيب چاي سبز مانع از بروز سرطان، افتادگي و چروک خوردن پوست به ويژه پوست صورت مي شود.

چاي سبز و ورم مفاصل: پژوهشگران چاي سبز را به عنوان دارويي براي کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل، ناشي از روماتيسم معرفي مي کنند. اين تاثير با توقف فعاليت آنزيم هاي تخريب کننده و تحليل برنده غضروف مفاصل ايجاد مي شود.

استحکام دندانها استخوان ها و چاي سبز: اين نوع چاي حاوي ماده اي بنام فلورين (flourine) نيز است. فلورين سبب مي شود تا ساختار داخلي دندانها محکم شود و از تضعيف مينا و پوسيدگي دندان جلوگيري مي کند. درصد بالاي فلورايد چاي سبز، عمده ترين دليل تاثير مثبت آن بر دندان و استخوان ها است. به اين ترتيب درصد بالاي فلورايد در چاي سبز مي تواند استخوان ها و دندان ها را در مقابل آسيب به ويژه پوسيدگي و پوکي محافظت کند.

آرامبخش وضد استرس: اين نوشيدني گياهي نوعي آرام بخش نيز محسوب مي آيد. با نوشيدن اين چاي سيستم عصبي بدن شما مقاومتر شده، آرامش اعصاب و دوري از فشارهاي عصبي را براي شما به ارمغان مي آورد. از آنجايي که بسياري از بيماريها ارتباط مستقيم با استرس و سيستم عصبي دارند، نوشيدن اين چاي را مي توان به نوعي داروي تمام عيار بيماريها نام برد. عملکرد مغزي و چاي سبز: چاي سبز فعاليت سلول هاي مغز به ويژه بخش هاي مربوط به حافظه را تقويت و تحريک مي کند. از طرفي چاي سبز باعث کاهش ميزان استيل کولين در سلول هاي مغز شده و با اين عمل مانع از تخريب سلول هاي مغز و بروز بيماري آلزايمر مي شود. از طرفي، آنتي اکسيدان هاي موجود در چاي سبز مانع از تخريب سلول هاي مغز، که عامل اصلي بروز بيماري پارکينسون است، مي شوند. به عبارتي آنتي اکسيدان هاي چاي سبز با به تعويق انداختن قرار گرفتن سلول هاي مغز در فاز پيري و فرسودگي مانع از ابتلا به پارکينسون مي شوند.

آسم و چاي سبز: تئوفيلين موجود در چاي سبز در حکم داروي گشاد کننده برونش (برونکوديلاتور) است که باعث آرامش و رفع التهاب و حساسيت دستگاه تنفس (بافت هاي آسيب ديده) مي شود. از اين رو نوشيدن چاي سبز براي افراد مبتلا به آسم يا افرادي که به دليل مشاغل ويژه يي که دارند (مثل کارگران کارخانه هاي سيمان) يا در مناطق خاصي زندگي مي کنند (ساکنان مناطق سردسير) توصيه مي شود.

ديگر فوايد: - چاي سبز همچنين قادر است كبد را سم‌زدايي كرده و از تجمع چربي در كبد جلوگيري كند. چاي سبز نقص و كمبود استروژن را در دوران يائسگي جبران كرده و از پوكي استخوان جلوگيري مي‌كند. در نهايت اينكه چاي سبز منجر به ايجاد آرامش روح و روان شما مي‌شود و در نتيجه مصرف عصرانه آن براي رفع خستگي توصيه مي‌شود.

- از فوايد ديگر چاي سبز مي توان به اين موارد اشاره کرد: بالا بردن قدرت فکري و قابليت تمرکز بهتر، پيشگيري از امراضي مثل آلزهايمر، درمان التهاب و آماس مفاصل، درمان و پيشگيري از بيماري MS (multiple sclerosis). جالب است بدانيد کاتچين موجود در چاي سبز باعث از بين بردن باکتري هاي مولد مسموميت غذايي يا سم توليد شده توسط اين باکتري ها شده و يدين ترتيب در مسمويت هاي غذايي هم بعنوان دارويي مفيد استفاده ميشود.

- ويتامين C موجود در چاي سبز با تقويت سيستم ايمني بدن، بدن را در مقابل بيماري هاي مختلف به ويژه بيماري هاي فصلي مانند سرماخوردگي و آنفلوآنزا در زمستان، اسهال و استفراغ در فصل تابستان و حساسيت هاي فصل پاييز، مقاوم مي کند. در چين باستان براي افرادي که دائماً بيمار بودند، چاي سبز تجويز مي کردند.

- نوشيدن چاي سبز نه تنها گوش را در برابر عفونت و تورم محافظت مي کند، بلکه در صورت بروز اين مشکل، نم دار کردن پارچه تميزي با چاي سبز و سپس تميز کردن گوش با آن مي تواند تا حدي از تورم و عفونت بکاهد.

- تبخال مشکلي است که عاملي ويروسي دارد اما با چاي سبز مي توان بهبود آن را تسريع کرد. به اين ترتيب که اگر محل مورد نظر را با چاي سبز مرطوب کرده و صبر کنيم تا خشک شود و اين عمل را سه بار در روز تکرار کنيم، روند بهبودي و رفع محل زخم تسريع مي شود.

- چاي سبز بسياري از عوامل بيماري زا که بر سلامت دهان و دندان تاثير منفي دارد را از بين مي برد. به اين ترتيب مي توان نوشيدن چاي سبز را مکملي براي سلامت دهان و دندان دانست. علاوه بر اين چاي سبز با از بين بردن باکتري هاي نامناسب محوطه دهان، بوي بد دهان و تنفس بد بو را نيز مرتفع مي کند. در چين باستان از چاي سبز به عنوان داروي خوشبوکننده دهان، پيش از حضور در مراسم رسمي و ميهماني ها استفاده مي کردند.

- ترکيبي موسوم به \"ال تيانين\" موجود در چاي سبز که نوعي اسيد آمينه است، خاصيت آرام بخشي داشته و مي تواند حالت تنش، افسردگي و استرس و هيجان را از بين ببرد.

- پژوهشگران ژاپني با بررسي ترکيبات موجود در چاي سبز دريافتند ترکيب اپي گالوکاتچين گالات (EGCG) با عملکردي عايق مانند مانع از اتصال ويروس HIV روي سلول هاي سيستم ايمني بدن و ايجاد ضعف در سيستم ايمني بدن مي شوند. به عبارتي نوشيدن چاي سبز را مي توان به عنوان عامل مکملي براي جلوگيري از ابتلا به ايدز (AIDS) با عايق کردن سلول هاي سيستم ايمني بدن دانست.

- چاي سبز از تاثيرات مخرب اشعه ماوراء بنفش روي DNA جلوگيري مي‌كند.

نحوه استفاده: براي هر نفر 1 قاشق مرباخوري چاي سبز را در قوري ريخته و به ازاي هر يک قاشق، 1 ليوان آب داغ با دماي 80 تا 85 درجه به آن اضافه کرده و درب قوري را به مدت 7 تا 8 دقيقه بگذاريد. سپس آن را بنوشيد. يادآوري اين نكته ضروري است كه چاي سبز مانند چاي سياه لزومي به دم كردن ندارد. چاي سياه و چاي سبز هر دو از گياه واحدي به دست مي آيند. تفاوت در اين است که براي تهيه چاي سبز برگها را بخار داده، گرد (پودر) مي کنند و سپس آنرا خشک مي نمايند . ولي براي تهيه چاي سياه، ابتدا برگها خشک و سپس تخمير ميشوند و در برخي اوقات مواد و رنگهاي شيميائي به آن اضافه ميگردد و در انتها برشته مي شود، يعني فرآيند بيشتري به روي چاي صورت مي گيرد. ميزان مصرف روزانه: چاي سبز به عنوان جايگزيني مناسب براي چاي سياه و قهوه توصيه مي شود. نوشيدن روزانه سه ليوان چاي سبز (حاوي سه گرم مواد حل شدني) يا روزانه 300 تا 400 ميلي گرم عصاره استاندارد چاي سبز (عصاره ها بايد حاوي 80 درصد پلي فنول ها و 55 درصد اپي گالوکزچين) مفيد است. انواع فرآورده هاي کپسولي و مايع چاي سبز نيز قابل دسترسي اند.

روش نگهداري: براي تازه و معطر ماندن چاي سبز بهتر است آن را در ظرفي تيره و در محلي تاريک و به دور از نور و رطوبت نگهداري کنيد.

ترکيب شيميايي برگ چاي: مواد متشکله برگ چاي عبارتند از مواد سلولزي، مواد صمغي، دکسترين، پکتين، مواد چربي، مواد مومي، نشاسته، قند، اسيد گاليک، اسيد اگزاليک، کورستين، مواد پروتئيني، الياف (فيبر)، مواد معدني، تانن، کافئين يا تئين، ترکيبات معطر و دياستاز. بررسي‌هاي آماري نشان مي‌دهد در حدود 80 درصد مردم ژاپن چاي سبز مي‌نوشند به طوري كه بيش از نيمي از آنها روزانه سه فنجان يا بيشتر از آن مصرف مي كنند. نتايج يك بررسي جديد در ژاپن نشان مي‌دهد كه اگر به طور مرتب چاي سبز بنوشيد، احتمال مرگ ناشي از بيماري‌هاي قلبي- عروقي 25 درصد كاهش‌ پيدا مي‌كند. پژوهشگران همچنين از اين مطالعات دريافتند فوايد چاي سبز ظاهرا براي زنان بيشتر بود. زناني كه روزانه پنج فنجان يا بيشتر چاي سبز مي‌نوشيدند در مقايسه با كساني كه يك فنجان يا كمتر مصرف مي كردند 31 درصد كمتر باخطر مرگ در اثر بيماري قلبي روبرو بودند. در نهايت اينکه به دليل خواص فراوان چاي سبز، اکنون آن را در بسياري از کشورهاي جهان، نه به عنوان يک نوشيدني که به عنوان يک داروي گياهي شناخته و نوشيدن روزانه آن را توصيه مي کنند.

معرفی خواص چای سفید و انواع ان

معرفی خواص چای سفید و انواع ان چای سفید شبیه چای سبز می باشد. فرایند تولید و تخمیر چای سفید کمتر از چای سبز می باشد، اما تغییر مزه هر دو تقریبا یکی است. چای سبز بیشتر مزه علف و چمن می دهد، ولی چای سفید فاقد این طعم می باشد. طعم چای سفید کم و مقداری شیرین می باشد.

انواع مختلف چای سفید

- گل صد تومانی سفید ( white peony)

- ماه طلایی (golden moon)

- سوزن نقره ای (silver needle)

- ابر سفید (white cloud)

تفاوت انواع چای

آیا یک برگ چای وقتی در فنجان ریخته می شود، رنگش تغییر می کند و به سیاه، سبز و یا رنگ های دیگر در می آید؟ یا رنگ چای، بر اساس تغییراتی است که قبل از چیدن برگ ها به وجود می آید؟

چای سیاه، رنگش تیره و دارای طعم زیادی می باشد. چای سیاه محصول فرایند تخمیر پیچیده ای می باشد.

برگ های چای سبز اصلا تخمیر نمی شوند. آن ها در هوای گرم، خشک می شوند و بعد به سرعت آن ها را بخار می دهند.

چای اولانگ (Oolong tea) را کمی تخمیر می کنند تا به رنگ قرمز درآید و طعم گل بدهد.

چای سفید، از برگ های چای رسیده به دست می آید. وقتی غنچه چای هنوز باز نشده است، آن را می چینند و قبل از این که برگ های چای خشک شوند، آنها را بخار می دهند. به این دلیل نام سفید را بر آن گذاشته اند که غنچه های چای، کرک هایی دارد و هنگامی که چای خشک می شود، این کرک ها به رنگ سفید در می آیند.

غنچه ها انواع مختلف چای سفید را می سازند. به عنوان مثال چای گل صد تومانی، شامل یک غنچه در هر دو برگ چای است.

فواید چای سفید

چای سفید دارای طعم خوبی است چای لاغری دکتر سینا و این خود دلیلی است برای نوشیدن هر روزه آن.

از جمله فواید آن عبارتند از : کاهش قند خون و مشکلات قلبی و سکته، افزایش دهنده انرژی و کاهش دهنده استرس، از بین برنده سرطان معده ، سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات.

چای سفید دارای مقدار زیادی کاتشین (پلی فنول) است. کاتشین باعث کاهش بیماری های قلبی عروقی، سرطان ها ، سکته ها، دیابت و خطرات حاصل از اشعه ماورای بنفش بر پوست می گردد.

برقراری تعادل مایعات بدن

تحقیقات اخیر حاکی از آن است که، کافئین به عنوان یک ادرارآور عمل می کند و موجب کاهش فشار خون می گردد. کافئین موجود در چای سفید، کمتر از انواع دیگر چای است. پس می تواند، تعادل مایعات بدن را برقرار کند. کافئین موجود در چای سفید، 15 میلی گرم در هر واحد است، ولی چای سیاه دارای 40 میلی گرم کافئین در هر واحد و چای سبز دارای 20 میلی گرم کافئین در هر واحد است.

ضد سرطان

چای سفید دارای مقدار زیادی پلی فنول (آنتی اکسیدان قوی) می باشد. به همین خاطر این نوع چای، بیشتر از چای های دیگر خاصیت ضد سرطانی دارد.

ضد ویروس، باکتری و قارچ

چای سفید به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. با ویروس ها و عفونت های باکتریایی می جنگد. همچنین دارای خاصیت ضد قارچ می باشد. نوشیدن چای سفید در زمستان، ایمنی بدن را بالا برده و از سرماخوردگی ها و عفونت ها جلوگیری می کند.

سلامت پوست

چای سفید از آفتاب سوختگی جلوگیری می کند. عملکرد سلول های پوست را بالا برده و از تخریب پوست در مقابل نور ماورای بنفش محاظت می کند. همچنین، پوست را جوان می سازد. چای سفید دارای مقدار زیادی آنتی اکسیدان می باشد. آنتی اکسیدان ها در برابر آسیب رادیکال های آزاد، از بدن محافظت می کنند. رادیکال های آزاد موجب پیر شدن و تخریب سلول های پوستی می شوند.

سلامت دهان و دندان

چای سفید دارای فلوراید زیادی می باشد و جلوی خرابی های دندان و از همه مهمتر جلوی رشد پلاک های دندانی را نیز می گیرد. دهان را خوشبو می کند. 

سلامت استخوان

کسانی که چای سفید می نوشند، تراکم استخوانی بالاتری دارند. یکی دیگر از فواید چای سفید، جلوگیری از شکستگی های استخوانی و درمان آرتریت (ورم مفاصل) می باشد.

کاهش وزن

چای سفید فاقد کالری می باشد. چای سفید، جلوی رشد سلول های جدید چربی را در بدن می گیرد و موجب تحریک آنزیم تجزیه کننده چربی (لیپولیز) می گردد. لیپویز باعث شکستن چربی های ذخیره ای در بدن و فرستادن آن ها به جریان خون می شود. اگر آنزیم لیپولیز نباشد، چربی تبدیل به کتون می گردد که محتوی مقدار زیادی انرژی می باشد.

* خیار حاوی مقدار كمی فیبر،املاح و ویتامین به ویژه ویتامینC است.یك فنجان متوسط خیار برش خورده، حدود ۶ درصد از نیاز روزانه به ویتامین C را تامین می‌كند.

* اما مهم‌ترین خاصیت خیار كه در روز‌های گرم تابستان مورد توجه قرار می‌گیرد،خاصیت خنكی آن است.خوردن خیار احساس طراوت و شادابی در فرد ایجاد كرده و به میزان قابل توجهی تشنگی و گرمازدگی را رفع می كند.

* گفتنی است كه ۹۵ درصد خیار از آب تشكیل شده است و خوردن یك فنجان خیار ورقه شده با نوشیدن یك لیوان آب برابری می‌كند.

* این در حالی است كه پوست سبز خیار نیز مقادیر قابل توجهی فیبر، پتاسیم و منیزیم دارد و خوردن خیار همراه با پوست، البته در صورتی كه به خوبی شسته شده باشد،توصیه می‌شود.

* از سوی دیگر برخی پزشكان بر این باورند كه خیار به كاهش فشار خون كمك می‌كند و از این رو مصرف آن برای افرادی كه دچار پرفشاری خون هستند توصیه می‌شود.همچنین خیار به درمان حساسیت‌های پوستی و آفتاب‌‌سوختگی كمك می كند.

* طبع خیار سرد و تر(مرطوب) است.خیار داری خواص مدر،نرم کننده و ملین مسهل،دافع کرم کدو،ضد تشویش و دلهره ضد بی خوابی ،ضد ناراحتی‌های عصبی مسکن حرارت و تشنگی است.

* تخم خیار خواب آور ،آرام بخش ،زرداب آور مدر بول,تصفیه کننده خون حل کننده اورات‌ها و اسید اوریک و جلا دهنده ‌است.

* خیار در موارد ناراحتی‌های جلدی،دفع سموم و چربی‌های مضردرمان دردهای کلیه، نقرس، باد مفاصل،رماتیسم،رفع چاقی و فشار خون،تب‌های عفونی و شدید،التهاب‌های درونی سنگ‌های کلیه و مثانه, تب‌های صفراوی, یرقان زرد رفع التهاب جگر و معده به کار می‌رود.

* خیار برای بیماران مبتلا به دیابت و یرقان خوب است و باعث تقویت کبد و رفع تشنگی می‌نماید و برای خرد کردن سنگ‌های کلیه و مثانه مؤثر می‌باشد .

* خیار را می‌توان در موارد سوزش ادرار به کار برد.

* خیار را بعنوان مدر و برای رفع تب‌های صفراوی و یرقان بکار می‌برند.

* مخصوصاً موقعی که خیار زرد شده و رسیده باشد در این صورت مزه اش ترش می‌باشد و خاصیت زرداب در آن بیشتر است.

* تخم خیار مدر است و برای اورام کبد خوب است . آب خیار بطور مالیدنی و برای رفع خارش بکار میرود.

* مواد غذایی خیار خیلی کم است و سلولز زیاد دارد.

* آب خیار را می‌توانید با آب سیب و هویج و کرفس بخورید.سال هاست آب خیار را در معالجهٔ کلیه مصرف میکنند.زیرا کلیه‌ها را شستشو می‌دهد و نیز در رژیم لاغری و تخلیه آن مصرف میشود.

* آب خیار سبز را برای اکثر تب‌های عفونی و شدیدو التهاب‌های درونی مصرف می‌نمایند.

* خاصیت غذایی آن کم و خیلی خنک و شدیدترین عطش‌ها را آناً فرو می‌نشاند.یک قاشق غذا خوری پودر تخم خیار را در یک استکان آب معمولی حل کرده به عنوان داروی خواب آور و آرام بخش هر شب قبل از خواب نوش جان نمایند.آب خیار دارای اثر حل کننده و دفع اسید اوریک و تصفیه کننده خون و ضد سم است.

مضررات :
* خوردن خیار با پوست,مخصوصاً اگر تر و تازه نباشد دیر هضم بوده و باد معده و قولنج ایجاد می‌کند.

* برای معده‌های ضعیف و سوءهاضمه ضرر دارد و جهت دفع ضرر باید با عسل یا مویز یا رازیانه خورد.

* اگر خیار خیلی رسیده و زرد شده باشد خوردن آن تولید دل درد می‌کند همچنین کسانی که طبع صفراوی و دموی دارند این خیار به آن‌ها نمی‌سازد و باعث تحریک دل درد می‌شود .

* برای هضم بهتر خیار باید آن را با روغن زیتون و کمی سرکه و بهتر است با آبلیمو و نمک به صورت سالاد در آورده و مصرف نمایند.